BÜTÜN İNSANLAR

Yaradan severek yaratmýþ hele,
Varlýðý yokluðu düþürmüþ sere,
Kullarýn deðiþir olmuþ bir kere,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Bazýlarý düþmüþ çýkar peþine,
Gündüz gezer gece dalar düþüne,
Haylazlýk ta gelir onun iþine,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Sana baþka bana baþka bakýyor,
Beni sana seni bana satýyor,
Görmez nefsinden kin nefret akýyor,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Bunlarýn kaderi böyle yazýldý,
Paralar bitti dostluklar bozuldu,
Lafçýlýk tan boþa mezar kazýldý,
Ýkiyüzlü olmuþ bütün insanlar.

Bakarken gözleri söylüyor yalan,
Simasý melektir yüreði yýlan,
Nice insanlarý ederken talan,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Dost dostuna eyler olmuþ gýybeti,
Kalmamýþ dostluðun þimdi kýymeti,
Yalan dolanlarla kurmuþ serveti,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Benden alýr lafý kimlere taþýr,
Kaþaðýya benzer diliyle kaþýr,
Aþýr be kardeþim bak sende aþýr,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar.

Ozan zekim der ki gözü göz deðil,
Ýçinde fesatlýk sözü söz deðil,
Bakarsan zaten hem yüzü yüz deðil,
Ýki yüzlü olmuþ bütün insanlar...

OZAN ZEKÝ TUNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: