DEMİŞLER

Þu benim talihe koca alemde,
Bulmasýn derdine çare demiþler,
Emri vaki diyor kara kalemde,
Kapanmasýn onda yare demiþler.

Þansýnla barýþýk olmasýn yüzü,
Kýþtan gayrý birgün görmesin yazý,
Baharý görmeden gelince güzü,
Kalmasýn gözünde hare demiþler.

Kim neylesin þimdi bahtý karayý,
Yazý makbul iken çektim turayý,
Paramparça olmuþ gönül sarayý,
Hüzün olsun ona þare demiþler.

Neyapsýn ki gönül küsmüþ kadere,
Dövünüp dursa da þimdi boþ yere,
Alýþmýþ cefaya artýk kedere,
Her türlü çileyi göre demiþler,

Izdýrap hicranla yanmýþtýr baþý,
Hiç eksik kalmasýn gözünde yaþý,
Yastýðý taþ olsun zehirse aþý,
Her zaman düþesin dara demiþler.

Hiç bir canlý kuldan görmesin mertlik,
Libasý dikilsin üstüne dertlik,
Býrakmasýn onu bir an züðürtlük,
Görmesin gözleri para demiþler.

Kesilsin nefesi kalmasýn takat,
Ne kusur etmiþim ne de kabahat,
Ömründe bir defa olmasýn rahat,
Atýlsýn yar diye nara demiþler.

Ozan zekim gurbet yurdumdur bura,
Doðarken yazýlmýþ kaderim kara,
Kime mal mülk vermiþ kimine para,
Bana da sazýmla cura demiþler...

OZAN ZEKÝ TUNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: