Konmasýn kuþlar pencereme yaðmurlar usul usul yaðmasýn bedenim üþümesin çorak kalsýn düþlerim mavi gökyüzünü de istemiyorum anne gece bana yeter ölüm yakýndýr elbet sokak çýkmazlarýndayým her yer toz toprak iþte anne düþlerim bile yok söylediðimiz türküler sana hediye ben küçücük kalýyorum senin gözünde ben büyüdüm merak etme tek baþýma da yürürüm düþersem bir gün o da benim ödülüm. ellerine güveniyorum anne saçlarýmý okþadýðýn ellerine ve mis kokan kucaðýna her þey varýr olacaðýna ben kalacaðým kafesimde cezam bu artýk.......... beni anlamayan herkese selam ve sitemle
yazamýyorum!!!
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.