GÖNLÜM
Durmadýn yürüdün yýllar boyunca
Ben sana bir türlü yetiþemedim,
Aðladým,sýzlandým,yalvardým,yandým,
Bir türlü ben sana yaranamadým.
Her aným seninle tutuþup yandý,
Ben senin yüzünden tükendim gönlüm,
Her gün bir alemsin anlayamadým,
Yetmez mi bu çile durul be gönlüm.
Bahçemde gül açmaz,bülbüller ötmez,
Öyle bir derttir ki baþýmdan gitmez,
Düþmanlarým deðil,dostlar da bilmez,
Artýk býrak nolur engin ol gönlüm...
Toprak canlanýyor bahar geliyor,
Herkes neþe ile coþmuþ gülüyor,
Somurtmuþsun yine küsmüþsün bana,
Nedir bana düþmanlýðýn be gönlüm...
Ýçimde kalmadý,ne zevk ne neþe,
Yýðýldý önümde onlarca þiþe,
Hem kendini yaktýn,hem beni yaktýn,
Izdýrap çekmeye deðer mi gönlüm?
Yýllar gelip geçti zaman tükendi,
Buruþtu ellerim,büküldü belim,
Herkes bana diyor,nedir bu halin,
Tükettin boþ yere bizleri gönlüm...
Çekilmez dýrdýrýn,bir baþka nazýn,
Düþmanmýyým sana nedir bu halin,
Bekledim sabrettim,anlarsýn belki,
Sen halden anlamaz zalýmsýn gönlüm...
Býrak ellerimi tutma bir daha,
Baþýmý belaya soktun hep gönlüm,
Gül gibi geçinip durasýn varken,
Beni de kendine uydurdun gönlüm...
Günler,aylar geçti yýllar tükendi,
Dönde bir maziye baksana gönlüm,
Ne idik ne olduk bir düþün hele,
Deðdimi bunlara uslanmaz gönlüm...
Hala durmuyorsun aranýyorsun,
Terket beni uzaklara git gönlüm,
Gençliðim kayboldu,azaldý gücüm,
Ayak uyduramam ben sana gönlüm...
Elveda hayata,tüm umutlara,
Elveda peþinden koþtuklarýma,
Elveda gençliðe,elveda sana,
Bu son yolculukta yalnýzsýn gönlüm...
Zekeriya YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.