MEHMEDİM

Aðlamak yakýþmaz yiðit çehrene,
Dik tut eðilmesin baþýn Mehmed’im;
Çok sarptýr yol vermez þu karþý daðlar,
Bilmezki yolcusu sensin Mehmed’im...

Kurtlarýn,kuþlarýn meskeni daðlar,
Artýk daðlar senin evin Mehmed’im;
Bilmezler tarihte þanýný senin,
Bir daha bir daha göster Mehmed’im...

Kimi Edirne’li,kimisi Van’lý,
Kimi Erzincan’lý,kimi Sivas’lý;
Velhasýl cümlesi atadan þanlý,
Baþ tacýsýn büyüksün sen Mehmed’im...

Altýn harfler yazmýþ tarihe seni,
Hainlere siper sensin Mehmed’im;
Türk’ün geçmiþine destanlar yazan,
Memmed’lerin soyusun sen Mehmedim...

Yolun açýk olsun nazar deðmesin,
Gücüne hep güç katýlsýn Mehmed’im...
Peygamber ocaðý derler ya hani,
Bu deðere sen layýksýn Mehmed’im...

(11.10.1999)


Sosyal Medyada Paylaşın: