Gururun

Gurur þurubundan bir kaþýk derken,
kaþýk kaþýk dozun ýrzýna geçmiþsin.
Ne bu öfke, bu hiddet, bu çýðlýklar,
kelam fukaralýðý, cömert susuþlar.
Kus gururunu, kus içinden öfkeni,
yetim býrakma sana duyduðum hisleri.

Gözlerin korkutuyor içimdeki çocuðu,
dudaklarýn diyerek ruj sürmüþsün gözlerine.
Kýrmýzý bakýþlarýn cehennem yangýný,
alev alev içimi yakýyorsun acýmasýzca.
Ahmaklýðý maskara niyetine sürmüþsün,
nefretin siyahýný sürme diye çekmiþsin.

Kirpiklerin kavisli, uzun ve çelikten bir ok,
göðsümü parçalayýp yüreðime batýyorsun.
Yüreðime batarken öldürürsün kendini,
hem katil hem maktul olursun.
Sahi ölürken seni düþünmek bile hoþ,
ben ölürken, bende ki sen ölecek!

Ölüm dedim de güzel kadýn,
gurur öldürücü bir darbedir.
Paramparça eder tamamlanmamýþlarý.
Kus demiþtim ya içindeki gururu,
bu gidiþle gurur gönül gözünü kusacak.

Gönül âmâsý olmak,
ölmektir güzel kadýn...


10/09/2013
BÝGA



Sosyal Medyada Paylaşın: