Hüzün Kaplar İçimi

Korkarak çok aðladým ben annemden doðunca
Huzur güven baþladý o karnýmý oðunca
Yere bastý ayaðým karanlýðý boðunca
Ömür nedir ki sence bir yudum süt içimi.

Yeter ki biraz eðil vururlar sýrta taþý
Görenler ekmek sanýr bunca yoðun telaþý
Her öðünde yenenler bir lokma bulgur aþý
Kurban edeyim derken mundar etti keçimi.

Müddeti dolanlarý kara delik mi yutan?
Sorar dururum kimdir boþlukta bunu tutan?
Gece gündüz misali dünya çoban aldatan
Güneþ suyla esince olur kuþak biçimi.

Ruh rüyaya dalýnca nefis ile birleþtik
Saraylar inþa edip öyle güzel yerleþtik
Cahile ilim için ehil olup pirleþtik
Kulak kýtlýk duyunca düþündürdü geçimi.

Buruþtu yüzüm gözüm çizgiler ömür baremi
“boþa koydum dolmadý” tüketti hep çaremi
Tahta taca gerek yok kat rüzgâra zerremi
Derdi derman bilince biter hayat seçimi.

Dünle yarýn arasý tek yön gidiþli rota
Harcama sermayesi nefesle belli kota
Sevdiklerim sýrayla binerler tahta bota
Sonbahar gelince hüzün kaplar içimi.

11.09.2013
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: