Bir mülayimlik çemberine sarýlý bir halde,yarý boþ yarý dolu... Epey uzun zamandýr geçirmekteyim biri birine eklenen yýllarý,sonunda korkulu.. Oysa sonbahara ilk adýmýmdý,uzun sürdü kafa dinlemem, yaramadý yalnýzlýðým... Bir de baktým ki sapasaðlam vucudum iflas etti adam akýllý hastayým..
Demek ki yalnýz mýsýn yarýmsýn,gönülden sevmek,özlem, canýna zarar.. Pekii,nerede sana kar,tek gururun karýndý,öylemi aldýn karar.? Yanlýþ yapmýþsýn bebeðim,kendime diyorum,lafýmý üstüne alan mý var.? Kimseyi üzüp kýrmamak onurumdu,aslýnda mukabilinde içten kýrýlmýþým kýrýlacaðým kadar.
30.12.2007.Ýzmir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.