Harabe gönlümün, sinmiþsin kuytusuna Terk etmiþsin beni,yalnýzlýðýn ortasýna Mazimiz canlanýr her ah! larýn üstüne. Gözyaþým damlarken, solmuþ eski resmine.
Sensiz her günümde, taþar içimden hasret Yakar bedenimi,aman vermeyen kasvet. Düþündükçe seni,sarar kalbimi acý Düþer hep baðrýma, bitmek bilmeyen sancý.
Seni gördüðüm an, anladým ki vakit geç. Düþ yakamdan düþ be!.. aþk denilen zulüm. Seç ey!.. gönlüm,kendine bir yol seç. Sensiz hayattan çok güzeldir bana ölüm.
Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın:
akeolog Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.