Öfkemin kýrýlmýþ gururuyla sesleniyorum hayatýmýn eteklerine birikmiþ, üzüntülerimin cam kýrýklarýný silkeliyorum Ekim ayýnýn veda yaprakarýnda gezinirken Nisan’ýn can suyuna sesleniyorum olur ki birgün yaðar mý yüreðime BÝLEMÝYORUM...
Ay çiçeðinin nezaketiýndeydi hayatýn güzelliði... Yapraklarýný dökse bile Fedakârlýkla Boyun eðmekti... bencillikten uzak Bir hayat var mýdýr BÝLEMÝYORUM...
Sevincin mutluluk aynasýna sesleniyorum Kaç zamandýr göremediðim çehreme inat Bir güzel fon muziðinin büyülü sesiyle Birkaç mýsra diziyorum Yine mutsuzluk raks ederken kelimelerimle Ben! kelimelerin inadýna suskunluða gömüldüðümü BÝLÝYORUM....
Baranýgül Karadað
Sosyal Medyada Paylaşın:
Baranıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.