Saçlarým küle düþmüþ zaman alevi sönmüþ Dün dediðimiz günler yarýnlardan da çokmuþ Meðer damar da akan koyulaþan bir canmýþ Derman arama boþa bunun çaresi yokmuþ.
Gençlik denen o kumaþ ne kolay da harcandý Eskidi aynalarda parlaklýðý kayboldu Hiç bir þeye doymayan tek varlýksa insandý Kesti biçti olmadý yama tutmadan soldu..
Elde baston gezse de ruhu hep ayný kaldý Küçük bir çocuk gibi oynamalýydý koþup Ama beden çökmüþtü gönlü kedere saldý Sonunda boyun eðdi maðlubiyete küsüp.
Aynalara bakarak eski hali aradý Yaþlandým ben dedikçe özlemleri çoðaldý Eski gür saçlarýný hayalinde taradý Bir kum gibi hayatýn sahiline daðýldý.
Lavinia Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.