adam sordu bana balýk býraktýnýz/mý önce þaka sandýk güldük or/da bütün balýklar dedik sonra adam baktý/ki olta/mýz yok ve ben/de balýk tutuyorsunuz sandým dedi ,güldük....
ne bilsin adam ben bütün balýklarý ona býrakmýþtým bir/tek deniz kýzýný aldým....!
þarký dilinden geceye inat simsiyah aktý denizin ortasýnda aðaçlar ve martý ne tuhaf ve saðlý sollu demir yýðýný geçidi gökyüzü teninde kendimi bulduðum iklimin kokusu ve her sarýldýðýn aþkta bir dalga sesi....
ýþýklar aðlýyor gibiydi karþý kýyýnýn gözlerinde kim/bilir ne yorgunluklar sönüyor ne yalnýzlýklar yanýyordu bir çocuk yüreðinin yosunun/da akvaryum ve iklimler sonbahara inat ip atlýyordu.....
biz yaðmur beklerken haber bültenleri eþliðinde aþk yaðdý ve sel oldu soylu gece yine/de biraz bulut altý ay ve uzak fýsýltý arabesk vardý çoðunluðu sessizlik azý balýkçýlar önümüzde ve þeffaf suda deniz anasý bir kimsesizlik sanýðý........
deniz hiç bu/kadar güzel gelmemiþti........!
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.