MENZİLE VARMAK

Benim ruh halimi Yaradan bilir,
Kul ilahi aþka teslim olmuþtur.
Adabý bilmeyen nefse yenilir,
Aklýmýzýn gözleri kör olmuþtur.!

Akýl þaþar beþer yürek yanýlmaz,
Kalb-i þerif þeytana yar olmaz.
Ýmanlý bir yüreði kandýramaz,
Kibrimizin gözleri kör olmuþtur.!

Kolay deðil aþk’ta menzile varmak,
Nasip kýsmet o aþk od’una yanmak.
Yar adýnda kavrulmalý dil damak,
"Ben" mizin gözleri kör olmuþtur.!

Senlik benlik gütmeyiz aþk olunca,
Menzil biz olmalý yola çýkýnca.
O ilahi aþký yakalayýnca,
Nutkumuzun gözleri kör olmuþtur.!

Nutkumuz kesilmez yardan gayrýya,
Na mahremdir öte çiçekler varya.
Toplayýp getirseler bir araya,
Burnumuzun gözleri kör olmuþtur.!

Almaz hiç bir koku bir gülden baþka,
Teslim olmuþ yürek bir tek o aþk’a.
Teslimiyet sýdk’týr manasý baþka,
Arzumuzun gözleri kör olmuþtur.!

Kör dediysem mecazidir manasý,
Bir tek gülde vardýr aþkýn alâ’sý.
Bütün çiçeklerin þahýnýn has’ý,
Nicesinin gözleri kör olmuþtur.!

Her bakan göz baktýðýný göremez,
Her gören göz nur ýþýðý seçemez.
Görebilmek için gül sevmek yetmez,
Beþ duyumun gözleri kör olmuþtur.!

Gülden gayrý bir çiçeðe dokunmam,
Bir gül deki asaleti bulamam.
Hiç kimseye yol arkadaþý olmam,
Ýkarar’ýmýn gözleri kör olmuþtur.!

Kul TÝRYAKÝ bir sefer bir and içmiþ,
Ýlahi aþk ile sevmiþ yar demiþ.
Mevla dünya ahret Cennetlik vermiþ,
Nefsimizin gözleri kör olmuþtur.

08 Eylül 2013
22.36
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: