ve Eylüldü ...
Ve Eylüldü nahiyetinde
Kar yerlerini kýþa hazýrlýyordu avlunun döþeme taþlarý
Koðuþun güneþe cevazi pencerelerine
Sunaklara serilmiþ gibi yerleþiyordu güvercin kolonisi
Ýki korku ile telaþ ederdik bu yeknesak sonbaharda
Biri fesleðenleri koklayamamaktý
Diðeri kýþý çýkaramayacaklarý korkusuydu güvercin yavrularýnýn
Ve Eylüldü en nihayet
Kýrýp geçirmiþti güneþ iskeletimizi dahi
Somyalardan bit kýraný yeksan etmiþti saç köklerimizi
Logar sevicisi cordanlar tekmil vermeden geçmez,
Saygýda kusur etmezdi abisi
Birimiz kadýnlar koðuþuna þiirlerimizi
Ötekimiz anamýza teslim üzre emanetlerimizi yolcu ederdik
Fesleðenleri görmeden tükenmeseydi gözümüzün feri
Eylüldü ve ölümüne yenilmezlikle terbiye ediyorduk bir dönemi…
Ve Eylüldü amenna
Üç minyatür kanat, güvercin badaðý
Taþ camekandan süzüldüler birer birer
Üç parmaklýk arasýndan gözüme bembeyaz sürüldüler
Karar duruþmasýna üç saat kala bir firardý
Kalbimden üç haydut üç sabi eþkýya kaçtý ki eminim adalara doðru
Þimdi tüm ümidimle köklerine can dilediðim fesleðenlerim
Atýn hücre tarafýna doðru sýký kollarýnýzý da uzayýn hadi
Kýþ gibi aðýr aðýr geliyor bir mahpusun idam saati
Ve Eylüldü vesselam
Kapýnýn paslý menteþesinden çýkacak o sese iliþtim günlerce
Son þiirimi de yazýp fýrlattým kadýnlar koðuþu avlusuna
Düþlerimi envanterledim son kez
Nem varsa bir kez sadece düþündüm ve geçti gitti herkes…
Ellerimi fesleðenlere sürecektim
Ödülüm, kokusunu içime çektiðimde duyumsayacaðým özgürlüktü
Ki fesleðen olmayan eylüle ben özgürlük mü derim…
Ömürlerini özgürlük sevdasýna adayan, 12 Eylül iþkencehanelerinde can veren canýný zor kurtaran tüm onurlu insanlara adanmýþtýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fosforlu Devriye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.