Yine akþam oluyor hafiften bir karanlýk
Kalp kýrgýn, gönül üzgün, ruhu basýyor efkâr
Neden yalan sevdalar yaþanýyor bir anlýk
Neden aþk bir bilmece? Cevabý yok , aþikâr
Anýlara gömülür, söz dinlemez yüreðim
Sönmüþ bir volkan gibi derinden caný yakar
Dalgalara dayanmaz yýkýlýr mendireðim
Savurur hayalleri esen hoyrat bir rüzgâr
Ne sen o eski sensin, ne de ben o eski ben
Kapattým kapýlarý; yok artýk seven nigar
Býktým yalan oyundan, sýðmadý koluma yen
Çýk daðlara ara bul kendine baþka þikar
Yaþadýðým bu þehir þimdi zindaným oldu
Prangamý takarken amansýz bir cefakâr
Gönül kurtuluþunu ordan kaçmakta buldu
Göz yaþýmla yýkandý loþ, köhnemiþ, eski gar
Yalnýz gecelerinde þarkýmýzý dinlersin
Zaman gelip geçerken saçýna yaðýnca kar
Sevmek nasýl bir þeymiþ; belki bir gün anlarsýn
Bu yol buraya kadar! Nil’i aklýndan çýkar
NÝLÜFER SARP
31.Aðustos.2013