Çile Gözlerin

Þaþmam Aslý denen keþiþ kýzýna,
Çok Kerem döndürür küle gözlerin.
Sinmiþ Leyla gibi o ay yüzüne,
Kaç Mecnun u sürer çöle gözlerin.


Tutkunu olmuþken bunca dost düþman,
Hakkýndýr belki de bu naz bu iþven,
Görmeyen de piþman gören de piþman,
Vallahi baþlara bela gözlerin.


Kaþlar elif elif benzer kaleme,
Katle ferman yazar aþk-ý aleme,
Ne söylense sýðmaz söze kelama,
Tarifi imkansýz dile gözlerin.


Bir kuru hayalken o bir kaç resim,
Bitmedik hasretin kederim yasým,
Gecelere dargýn uykuya küsüm,
Savurur düþleri yele gözlerin.


Nicesini gördüm seninki baþka,
Her bakýþýn davet yeni bir aþka,
Keþke tanýmamýþ olsaydým keþke,
Çekilmesi müþgil çile gözlerin.


Dolduðunda zülfikarý kuþanýr,
Daldýðýnda el ayaðým boþanýr,
Güldüðünde her muratlar yaþanýr,
Dilerim ömrünce güle gözlerin.


Doðrulup bakmaya kýyamýyorum,
Baksam bakmalara doyamýyorum,
Söylenecek çok da diyemiyorum,
Koyar beni halden hale gözlerin.


Bencileyin arar durur dengini,
Bahtýn fukarasý gönül zengini,
Türlü yosunlardan almýþ rengini,
Ruhlara haz verir ela gözlerin.


KURTOÐLU’M görseydim vakti zamandan,
Böyle kahrolmazdým gamdan gümandan,
Mümini çýkarýr dinden imandan,
Münkiri getirir yola gözlerin.


Âþýk Rifat KURTOÐLU - ÇORUM

08-Eylül-2013-Pazar
Sosyal Medyada Paylaşın: