GİTMEM

Gelenin gitmesi, muhakkak amma,
Dünya bir gününü, görmeden gitmem...
Beni bana, el eyleyen, muamma,
Senin de sýrrýna, ermeden gitmem…


Maþuða malûmdur, âþýðýn hali,
Uðruna harcadým, kýrk koca yýlý,
Neyime dünyanýn, serveti, malý,
“Mecnûn’um Leyla’mý”, sarmadan gitmem...

Bir nefes ölümle, yaþam arasý,
Kim bilir þu vakit, kimin sýrasý...
Her neyse ömrümün, yükü, darasý,
Hesabý ben burda, vermeden gitmem...

Ýçimde bir hakim, kýlý kýrk yarar,
Vicdan surlarýmda, gedikler arar,
Geceler mahkeme, seherler karar,
Her akþam mizaný, kurmadan gitmem...

Yüz ister çýkmaya, Mevlâ katýna,
Ameli olmayan, neye tutuna?
O zapta gelmedik, nefis atýna,
Aklýn dizginini, vurmadan gitmem...

Ey gafil! Sen Hakk’ý, Hak’ça belle de,
Keramet arama, þeyhte, mollada...
Üç hakikat dostla, bir musallada,
Kendi namazýma, durmadan gitmem...

KURTOÐLU’ m anlamaz, elin yobazý,
Nereden bilecek, dili, mecazý?
Belki dolanmadan, Hac’cý, Hicaz’ý,
“Beytullah” a yüzüm, sürmeden gitmem…

Aþýk Rifat KURTOÐLU ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın: