GEZİ- 3 (BE ÇOCUK)

GEZÝ- 3 (BE ÇOCUK)

Ne desem nafile, inadýn inat!
Belli ki, niyetin baþka be çocuk.
Zevk mi alýyorsun durunca hayat,
Ne uðruna geldin aþka be çocuk?

Düþündüm taþýndým hayýra yorup,
Nasýl insansýnýz, nasýl bir gurup?!
Düþünceler ithal, fiiller garip;
Fikirler yabancý, laçka be çocuk.

Ruhlara düþerse genç yaþta hâzan,
Gerçeði göremez azdýkça azan.
Ne desem nafile, yetersiz izan,
Belli, muhtaçsýnýz ýþk’a be çocuk.

Sizlere sabýrla açsam da kucak,
Daima kaçtýnýz hep köþe bucak.
Ona hizmet eden oturur ancak,
Millet gönlündeki köþke be çocuk.

Çevre için yola çýkmýþtýn gûya,
Kâbusa dönüþtü toz pembe rûya.
Kan kusturur oldun “Ana Dolu’ya”!
Doðmayaydýn keþke, keþke be çocuk...

Fikret GÖRGÜN

Sosyal Medyada Paylaşın: