Bilmiyorsun Gagasý kýrýk bir güvercin oluyorum ikindi sonralarý Sokak aralarýný arþýnlayan gözlerim miyop Sen sanýyorum eli cebinde yürüyen bütün adamlarý Ve çatýlarý okþuyor gözlerim yuva bilip Doymadýðýma deðil Görmediðime hayýflanýp kýrýyorum kanatlarýmý
Neyse ki hava sýcak Ayaklarým üþümüyor kalbim gibi
Sonra akþam Gün batýmý Evlerine giren çocuklarýn býraktýðý sessizlik… Ýþte o sessizliði alýp sarýyorum üstüme Huzurlu bir ihtiyarlýðýn provasýný yapar gibi Aðýrbaþlý yalnýzlýklarla hemhal oluyorum Demlenmiþ hüzünler yoldaþým Ve kardeþim ýsýtýp ýsýtýp içtiðim keder
Aðzým yanýyor Belki Üflesen geçer
Geceliðini atýyor üstüme Ýlerleyen saatlerde piþmanlýk Caným dondurma çekiyor Sonra vazgeçiyorum isteklerimden Ben hep vazgeçerim insanlýðýmý korumak için Ýnsanlýk benden ümidini keser Adýmlarým illaki þaþar yürürken Geçmiþ Altýný çizer hatalarýmýn Gelecek Örtbas eder
Þüpheli ayak izleri kalýr ruhumun kuytularýnda Fikrimin Ýp uzattýðý kuyudan Biri seslenir M e ç h u l
Meþgule alýrým hayatý
Aradýðým Ben’e hala ulaþýlamadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.