Bakýþlarým bekliyor, her sokak baþýnda; Sokaklarýn karanlýk taraflarýnda, Bir bakýþ arýyor; ’kahverengi’ Kimsesiz bir þehrin; yýpranmýþ binalarýnda.
Pencereler açýlmamak üzere örtülmüþ; Gide gide, bir ben kalmýþým buralarda, Buralar ýssýz, insandan uzak, arýndýrýlmýþ, Bir ben varým iþte, birde aynalarým, Bir çift göz ararým; ölmüþ þehrin tenhalarýnda.
Her ne kadar sokaklar þehirli olmasa da; Anlatmaya gücümün yetmediði þeyler var sokaklarda, Betondan evler var. Betondan evlerin pencereleri Ve pencerelerde eski bakýþlar. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.