Sensizliğin Zehri

bahsederken aþkýmýzýn ilk mevsiminden
gün geçtikçe büyüyen o sevgimizden
aþklarýn en yücesiyle dolu gönlümüzden
mest olur geçerdik biz kendimizden

tozpembe bir dünyada kanat açmýþtýk
etrafa sevgi dolu neþe saçmýþtýk
biz hiç durmadan aþka doðru koþmuþtuk
boz bulanýk seller gibi coþmuþtuk

verdiler bir gün acý haberini
kabusa döndürdüler benim kaderimi
tatmadan aþkýmýzýn tatlý zaferini
içirdiler bana sensizliðin acý zehirini

Ahmet kölecioðlu
Noter Onaylý
Sosyal Medyada Paylaşın: