Kendinden geçen güneþ ýþýðýnda yiterse
Yum gözünü birtanem tesiri ulaþmasýn
Tuttuðun nefesinde, tenzilatý biterse
Lâl olayým yerine gam sana bulaþmasýn
Deli divane gönlüm firarý üzerine
Menzili terk eylemiþ, can; cananýn yanýnda
Susarken unuttuðum sözcüklerin yerine
Bakýþýn hece hece bestelenir anýnda
Tut beni hayalinle d/ipsiz kuyulardayým
Özün sevda kaynaðý içten içe yanarým
Duy sesimi al beri baþlasýn geri sayým
Bir tatlý gülüþünün sahnesine kanarým
Yoklama yüreðimde kemikleþmiþ sevgiyi;
Perçemin alna düþse hisseder, irkilirim
Tokana haciz koyup hýfzetmez diye, iyi;
Kývranan damarýmýn telaþýný bilirim
Ömrüne yaslanayým þevkle uzansýn kollar
Ýncinip korkma sakýn dolaþýksa yolumuz
Varsýn beklesin hazan, vuslatsa; yol, iz kollar
Gel, ezeli mirasa dol aþýksa solumuz
Ýnancýný tüketip, karanlýða aldýrma
Adýmladýðýn eþik hasret yükünü çeker
Bir hal ile koynunda gömüleyim kaldýrma
Ruhum çoktan hazýrda yolculuk günü çeker.
Nezahat YILDIZ KAYA