beklemek ...

mesken etmiþ fukara gönlümü hüzün
köhne ,
birazda çökmüþ...

aþýnmýþ kalp duvarlarým
her yeri sis, duman
göz gözü görmüyor el aman
üþümem belkide ondan...

ve ben yine
oturuyorum penceremin önünde,
sabýr telkini ile
hiç bi yere gitmiyorum
sadece sevinçlerimi bekliyorum...

aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: