Bir cinnetsin Kar beyaz gömleði beynime giydiren Dirilten ölümsün O yýrtýk kefeni kemiklerime diktiren. Bazen bir izmarit yanýðý Bazen de bir zerdüþtün yangýný Yýkarken iyiliði; Kötülüðü can evinden kül eyleyen.
Hasretin inancý yok Ben yine de Ýman ettim sabrýmdaki telaþa. Müntehir þafaklara sarýlýp Her taze sabahý perdelerken takvimlerden Adýnla baþlarým yokluðunu týrnaklayarak yýrtmaya.
Günlerim üç öðün kanser: Sabah,aç karýna Dünden kalma miyopi keder Akþam, karýn tokluðuna Hamdeden hipermetrop ümitlenmeler Ve gece Arada sýkýþmýþ Þaþý kalan devr-i daim geçiþtirmeler...
Güneþ en berrak acýsýyla Iþýnlarýný bahþederken is tutmuþ uykularýmýza Ruhuma yamalý hasretini giyinip Düþlerimi uyandýrýrým Mumyalanmýþ insanlýðýn suratýna. Bir çocuk nasýl üþürse Annesinin azarýndan Baþýný okþayacak bir þiir nüfuz eder o an Damarlarýmý yontan maharetsiz kanýma:
’Sana çarpan soðuk Bir savaþtýr iki dünya kavgasýnda...’
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırıkçırpınış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.