EYLÜL GÜNCESİ

Ansýzýn ve nedensiz býrakýp giderken
Çektiklerimi tersine çevirmek için verdiðim uðraþ
Týlsýmý bozulan aþkýn,garip halleri gibiydi
Kanayan yarama bastýðým tuzdan daha çok acýtýyor du
Yalnýzlýðýn acýsý

Deliren yokluðun lavlarý süzüldü yüzümden
Nehirler boþaldý göz pýnarýmda
Çaresizlik alabildiðine dövdü
Yüreðimin gün görmeyen kýyýsýný
Prematüre bebek gibiyim
Yaþama direnirim küvezimde
Her sabah uyandýðýmda bir yaným eksik
Ýçselleþtiremediðim bir dünya
Ve sükuta mahkum bir yalnýzlýða esir oluþum

Ýrdeleme Eylül
Yasaklardayým

Ezgilerim sessiz
Korkularým yoldan çýkmýþ
Prangalar ayaklarýmda
Duygularým boynu bükük

Gönlümde baþlarken yaprak dökümü
Kimsesizliðimle nikah tazelemekteyim
Var git Eylül sana ihtiyacým yok
Kuþku yürek yakarken,
Ben zaten gazel olup dökülmekteyim

Sevdam kimliksizdir,gönlüm ahuzarda
Rotasý belirsiz uçuþur hayallerim
Umudun cezvesinde gönlüm zarda
Dirhem dirhem erirken yalnýzlýðýn kucaðýnda
Vuslat için bile duaya kalkmaz ellerim

Varsýn dert piþsin yarýnýmýn ocaðýnda
Üstümde cirit atsýn hüzün bulutlarý
Benden bu kadar
Herkes düþünürken kendi iþini
Satmýþým bu hayatýn gelmiþini geçmiþini

Cansýla


Þiirime ses olan sevgili ( HAVA AVCI KÖSEOÐLU ) Arkadaþýma sevgilerimle

Sosyal Medyada Paylaşın: