Ömrümün bütün boþluklarýný senle doldurdum
Bütün boþluklarýma seni doldurdum ben
Anne olamayýþýmý örneðin
Zifir gecelerde üryan duygularla gelip huzuruna
Kaç çocuk doðurdum sana
Ýsimsiz, sýfatsýz…
Yetimliðimi örneðin
Yaslayýnca baþýmý omzuna
Ellerin dolaþýnca saçlarýma
Ve öpünce alnýmdan huzurla
Kaç kez annemsin gibi,
Umutla sarýldým sana.
Ve de öksüzlüðümü,
Bir merdiven altýnda satarken düþlerimi
Karanlýk benizli ve soðuk avuçlu adamlara
Kaç kez tuttum ellerinden
Babammýþ gibi çekip kurtarýrken beni sokaklardan.
Çocukluðum,
Dilim þekere deðmeden,
Göðe salamadan uçurtmamýn ipini
Geçip giden, kaybolup yiten çaðým
Bu yüzden kendimi sana sevdirmeye çalýþýþým
Ben yüzlerce kez kavgaya tutuþmuþ
Binlerce kez ölüp ölüp dirilmiþ
Yorgun ve yýlgýn bu gönlün sahibi
Artýk ne ölmeye ne yeniden dirilmeye takatim var
Bu yüzden kendimi gönlüne hapsediþim,
Sana ömrüm deyiþim bu yüzden,
Yalan mý de hele!