gün batýmý, yine hüzünlendiðim andýr. çünkü,yine bir yerlerde bir aþkýn son bulduðu, yine ayrýlýk rüzgarlarýnýn hazýrlýk yaptýðý bir andýr. gün batýmý,yine kalbimin ta derinliklerin de bir sýzý, bir boþluktur.
gün batýmý, benim önceden bakmaya doyamadýðým , ama hüzülenince de yalnýzlýðý bana hatýrlatacak bir boþluk gibidir. hani bir insan ,aþkýna hasret kaldýðýn da uzun uzun boþluða bakar ya, þimdi bende gün batýmýna öyle bakýyor,hasretimi ona haykýrýyorum.
çünkü,gün batýmý benim aþkýmýn ilk þahiti idi ama o bile karþýma geçmiþ,gözümün içine bakarcasýna, kim bilir hangi ayrýlýða þahit lik edecek yerlerde görünecek. günbatýmý benim hüzünlendiðim andýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
akçaylı halit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.