çember

ne sabahým belli ne geceyim
bir virane gönlün sürgünü elim..
var halim bambaþka, kendime elim
ne zifiri oldu gece ne de sen geldin...

korlardan kor beðendim niceleri,
taht kurdum küllerinden..
kuruttuðumu sadýðým geceleri
topraðýna yaþ sundum ben...

etraflýca yoklardým gözlerini
karanlýðýn koynunda kör-kütük..
gözlerine deðinceye dek
yol biçtim kendime karanlýðýn çemberini..

Sosyal Medyada Paylaşın: