Ege denizi gibi
Bu sabah,rüzgarýn sesine daldý kulaklarým,
Ben pencerenin kenarýnda otururken.
Aklýma geldi bütün geçmiþte býraktýklarým,
Farkýnda olmadan,çok þey kaybetmiþim büyürken.
Ama seni kaybedemem,
Yapamam bu sefer olmaz,
Yaþayamam,sensiz kalýrsam.
Gücüm kalmadý savaþmaya,yoruldum artýk.
Ruhum ihtiyarladý,bedenim hala genç olsa da,
Sadece seni gerçekten seve bilirim,
Geri kalan ömrüm boyunca.
Sana sarýlmak,yanýmda olduðunu anlamak,
Saçlarýna dokunmak,öpüp okþamak,
Sanýrým iþte budur,benim için yaþamak.
Çok güzelin be,nasýl anlata bilirim ki ?
Sana bakmaya bile kýyamýyorum ki?
Ege denizi gibi mas mavi gözlerin,
Ateþ gibi dokununca yakýyor ellerin.
Ýyi ki tanýmýþým seni,
Ýyi ki sevmiþim seni,
Sakýn,ama sakýn,
Býrakma,býrakma ellerimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.