SONBAHAR GÜNCESİ
Yine bir sonbahar akþamý yaðmur yaðýyordu Ýstanbul’a
Yine yaralý tekneler sürükleniyordu Kilyos Sahili’ne
Ben aç martýlara simit atýyordum Üsküdar Ýskelesin de
Ve yine seni düþünerek
Mavi gözlü çocuklar vuruluyordu savaþlarda
Beyaz kefenlere sarýlýyordu taze bedenler
Ölümler hazan sarýsý
Bir þair katilini arýyordu cinayet mahalinde
Þiirleri ayrýlýk acýsý
Yine bir sonbahar akþamý yaðmur yaðýyordu istanbul’a
Yine evsizler parklarda sabahlýyordu
Asýk yüzlü insanlar otobüs bekliyordu duraklarda
Ben yine penceremde ki güneþe gülümsüyordum
Ve yine seni düþünerek
Tanklar yürüyordu sýnýr hattýna
Bir kadýn kançiçeklerini suluyordu gözyaþlarý ile
Kucaðýnda hurma dalý ,elinde kurumuþ ekmek
Mayýnlar döþeniyordu mültecilerin yollarýna
Yabancý milisler devriye atýyordu sokaklarda
Yine bir sonbahar akþamý yaðmur yaðýyordu Ýstanbul’a
Benim ceketim ýslanýyordu ,senin saçlarýn
Radyoda unutulmaya yüz tutmuþ hüzünlü bir þarký
Yine salyalý kahkalar atýlýyordu bar/larda
Pahalý þahýslar tepiniyordu disko/larda
Sarhoþ naralar doluyordu tüm bardaklara
Ve ben yine düþünüyordum köþe baþlarýnda
Rotasýna kaybetmiþ gemilere pusula oluyordum kimi zaman
Kimi zaman fýrtýnara direnen bir balýkçý teknesi
Ýçimde isyan çýkaran þiirlerin ayak sesleri
Son nefesimi vermeden daha
Barýþ mektubu yazýyordum tüm dünyaya
Bir sonbahar akþamý yaðmur yaðýyordu Ýstanbul’a
Yine kurþun askerler sürülüyordu ön saflara
Mataralarýnda bir yudum su
Boyunlarýnda çapraz tüfek
Yine idam ediliyordum sorgusuz sualsiz
Bir sonbahar akþamýnda
Þark Meydanýn/da
Celladýn yüzünde iðrenç bir gülümseme
Sonra sehpaya bir tekme
Ve ben yine ölüyordum seni düþünerek
Son sözümü MEHMED’e emanet ederek …
*Þiiri seslendiren Deðerli Kardeþim Remzi KURNAZ’a sonsuz teþekkürlerimi iletiyorum ...Emeðine saðlýk üstad þiirle her daim ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedirhan KEKLİKCİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.