İÇİMDE KALAN BAHARIMA
son bahara baþlarken, geride býraktýðým ilk baharlara serzeniþ :
Ezip geçtiðin topraðýn kokusunu hatýrlamazsýn,içtiðin suyun tadýný fark etmezsin
bir de aþýk olmak ah ! kendini bilinmeze figüran yapmak vardýr ne acýdýr o
baþýnda toyluðun,içinde ise kalýbýna sýðmayan hallerin fýrtýnalarý savrulur
düþlerin,gizli kývýlcýmlarýn arasýnda anlarýný ellerinle yaðmalar sýn
hedefini þaþýrýrsýn ,yollarýn sonu uçurumlara uzanýr at atabilirsem
muammalarýn gel- git lerin ,bir kadehle sarhoþluðun dehlizinde can çekiþir sin
seni anlayan dinleyen dostlarýn tek tek azalýr çevrenden fark etmezsin
yüreðinde zýpkýnlar, cüretkar ataklar,köprüler ,saraylar yaparsýn can bildiðine
çöllerin yoktur gözünde hep solmayan güllerin içindesin hülyalý anlarýnda
sevmek ! yok adý bu deðil aþk kara sevda melankoli mecnun hepsi-sin iþte
duruþu ,yürüyüþü, saçlarý ,bir motif gibi benliðinde vücudunun her yerinde
damarlarýmdan çekerim ilaç niyetine, panzehir imi kendim nakþeder im
ah baharým , baharlarým benim, bu kadar erken mi vedalaþtýk sizinle
çiçeklerinden taç istiyordum,yaðmurlarýndan þifa isterdim hasta ruhuma
sana dokunamamanýn içimde ki yangýndan farký nedir? sorgulamadan geçme bahar
ömrümü ,nefsimi dergah-da arýndýrmadan, huzuru bu alemde bulmadan geçme bahar.
( SESSÝZ ÇIÐLIK )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.