Güllerin kokusu sinerken topraða
Ne çok þeyler söylemek isterdim yüreðimin diliyle
Süzülüp ölümden ve karanlýklardan
Konuþmak istiyorum Nilüfer
Bakasýn diye gözlerini
Konuþasýn diye dudaklarýný çiziyorum
Oysa sen büküyorsun dudaðýný
Anlam yüklemeye çalýþtýkça gidiþine
Deðerini yitiriyor bende her þey
Yanlýþ rüzgarlar esiyor dallarýmda
Üþüyorum Nilüfer
Nereye gidersem orasý sensin
Aklýmdan çýkmýyorsun
Ben adýný anmayý deðil yanmayý öðrendim
Bu yüzden dudaklarýmýn söyleyemediklerini
Gözlerimden akýtýyorum
Gece gebe bir tabut býrakýrken ardýnda
Gittin kaþlarýný mýhlayarak alýn yazýma
Ama bil ki senin gözlerinle görmekten öte
Baþka bir seçeneðim yok
Vakit terk ederken gece yarýsýný
Aklýma düþüyorsun
Seni düþünüyorum
Dayanýlmaz bir kedere boðuluyorum
Saklayayým diyorum gözyaþlarýmý
Engel olamýyorum
Yalnýzlaþýyorum gitgide
Karþýlýk bulamýyorum aklýma düþen sorulara
Yitiriyorum bakýþlarýmý
Zina yapan kadýnýn alçalan alný gibi
Yitiriyorum Nilüfer