Tam burnumun dibinde; þen þakrakken balalar
Gözü dönmüþ Ermeni güldürmez yüzlerini.
Bir somuna muhtaçtýr, dul kalan can halalar
Sesini duyuramaz dövseler dizlerini.
Feryatlar yükselirken ateþ düþer barkýma,
Bu çaðda böyle zulüm; reva deðil ýrkýma.
Bizler þayet insansak kýzarmaz neden beniz?
Duyarsýz oluþlara; ÇIRPINIR KARADENÝZ!
Dayansan Karabað’ým esaret bir gün biter
Sabredersen muhakkak, delinir zulmün dibi.
Þu buyduran mevsimler yakýnda yaza döner
Doðrulursa Koca Türk; ýsýtýr güneþ gibi.
Diren Laçin- Akdere, dayan caným Hocalý
Koçaryanlar kahpedir hem de yedi kocalý.
Söz boðaza hapsolur derinden yanar geniz;
Garipçe soluþlara; ÇIRPINIR KARADENÝZ!
Selam uçurdum bu gün uslu duran Hazar’a;
Þaha kalkýp kükresin batýya doðru taþsýn.
Mazlumun hesabýný býrakmasýn mezara
Delsin kalýn bentleri yüce daðlarý aþsýn.
Gözlediðim ufuktan ümit olarak doðsun
Çekiversin içine yaðýlarýmý boðsun.
Kuma gömdük kafayý; sanalda mesut þeniz;
Hayale dalýþlara; ÇIRPINIR KARADENÝZ!
Nerde þimdi Þamiller, Petro’yu deli eden
Kafkaslarý titreten babayiðit kalmadý.
Ýçten içe çürüdü çýnar gibiyken beden
Batýnýn reçetesi bize deva olmadý.
Hey gidi Elçi Bey’im, bu hale düþer miydik?
Dünkü kýzýl kurþunu yiyip de þiþer miydik?
Okyanuslar sussa da; kýrýlan kola yeniz
Maðdurca kalýþlara; ÇIRPINIR KARADENÝZ!
Ýsmail Süklüm
09.09.2010
KASTAMONU
(Þiirime yorumlarýyla destek olan gönül dostlarýma sonsuz teþekkürlerimi sunarým.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.