Demli Saatler
Yorgun geçen bir günün sonundayým
Son dolmuþ da gitmiþ duraktan
Sokaklar gündüz olmadýðý kadar
Sessiz, soðuk ve korumasýz.
Bu sessizliðe son veren ise
Sürü halinde dolaþan köpekler
Baþýboþ gördükleri kediyi gözlerine kestirdiler
Ýçlerinden biri ayrýldý sürüden
Yavaþ yavaþ geldi yanýma
Kuyruðu havada, dili dýþarýda
O da yalnýzlýðýma son verdi
Sallanan kuyruðu ýsýttý ortamý
Kovalamada yükselen havlama sesleri bozdu sessizliði
Cüsseli görüntüsü de güven verdi.
Ne soðukluðu kaldý havanýn
Ne sessizliði
Ne de korumasýzlýðý...
Derken durdu çöplerin yanýnda
O da ekmek derdinde sonuçta.
Kýsa sürdü gündüz tarifesi
Yine bütün soðukluðuyla,
Sessizliði ve korumasýzlýðýyla
Peþimde gece...
Ben yürüyorum, o takip ediyor
Yürürken de düþünüyor insan
Hele ki yolda gördüðü tek insan
Sallana sallana giden bir adamsa,
Tek tük araba geçiyorsa,
Dükkanlarýn camlarý kepenkliyse
Bir baþka düþünüyor.
Zihnini meþgul edecek bir zýmbýrtý olmayýnca
Otostop çektiremiyor aklýna...
Demleye demleye
Hesaplaþýyor kendiyle.
Bir elde sigara
Diðer el cepte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.