Sen güzel gözlü kadýn! Ýzin kalýrken solda Maziden süremeyip yine canýma aldým Kapris bir diðer adýn! Cezan alýrken yolda Hüznümü küremeyip yine c/anýma daldým.
Amaným yitti erken çakmaðý çakýp yordun Hançerinle saplanmýþ derin olan vuruþa Bitirmeyi isterken ateþi yakýp durdun Bilmem ki kaçta kaçsýn? Sine dolan yoruþa.
Bin yeminlik bu vaha! Var mý yolun çýkýþý? Yüklü mevsimim yâre doðurmuyor durmadan Sinem tutuklu aha! Har mý solun bakýþý? Neye güvensin pare? Yoðurmuyor burmadan.
Varla bir yok arasý kaldý aþkýn içimde Söylesem vurur elim vura vura dinlerim Közsün duman karasý saldý þaþkýn biçimde Sussam gocunur dilim yora yora inlerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.