HAFIZA KAYBI
Silinse hafýzam ne güzel olurdu
Dert keder acýlar unutulurdu
Yeni doðmuþ bir bebek gibi
Ýnsanlara bakmak ne iyi olurdu
Ýnsan, büyüdükçe anlýyor çok þeyi
Derdin keder anasý oluyor birden bire
Ellerimi baþýma koyup, aðladýðým o an
Çekip gitmek istiyor insan,bir yerlere
Suskunluðumdan nefret ediyorum artýk
Düþünmekten, hayal kurmaktan
Beni bu denli hayattan soðutan ne?
Arayýp bulmaktan daralýyorum artýk
Yapýlan plan, istenilen þey
Yolunda gitmemeye and içmiþ birer birer
Nedir bana inadýnýz nedendir bu isyan
Ne yaptým size ettiniz beni heder
Yaþamak güzel deðil, hep eksik birþeyler
Göz yaþým acý dolu, ve sahte gülümsemeler
Söyle bana bir insan nasýl hafýza kaybý ister?
Ben söyleyeyim hayat, zahmet etme sen
O insan ya üzgündür ya da tam bir derbeder....
Ve sana sesleniyorum hayat;
Artýk bana da gülümse.
Bana bakma mesela," beni gör"
Beni hisset, içindeyim iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.