Apartman Çocuğu
Apartman Çocuðu
aydýnlýk sesler soluyorsun garipsi çökük çaðrýþýmlý
kumral bir bahçe gezinir düþlerimde sisli
içi dolu tensel sevdalý hüzündür tehcire kurban dýþýmýzda
yapraklarýmýz ýþýr deðerdi bahara kýpýr kýpýr ölümlü
adressiz dilekçeydik
sen
ah sen
yavrum sen
tellerde dolaþan sahipsiz telgraf
aþkýmýz direklerdi fasit dairenin saçmalama payý
bahara dargýn bir serçe ahýydý görmediðin
tellerde yarýný özleyen kumral ela kumrular bakýþsýz uzaklýða uzunluðuna kýraç toprak rengi
ben bu aþktan
bu aþkýn bol yangýnlý önyarglý çocukluk balkonundan
bir dað dibindeki
küçücük evlerine bakar aðlardým anlamadýk
nöbetçi mahkemeydi serin davetlerin buyur eden buyruksuz reddediþlerin
ben bu aþktan tutuksuz yargýlanmak üzere salýverildim
þehirler kurdum ayaklarýnýn altýna
sahil kasabalarý dizlerinin dibinde aðustos yanýþlý
önüme serdiðin ayrýlýða basmadan geçtim
karýncayý bile ezmezdim
göz pýnarlarýmda oluk oluk yayla þenliði yokluðun
üþüdü ve yandý ten
ortasý yoktu olamazdý
aþkýn kalabalýk apartman
ben kapýcýsýydým sele sepet
ekmek sigara süt taþýdým
düþlerinin yorumsuz kapýlarýna
her daire ayrý renkte hazin
her oda tonlanmamýþ müzik
keder konuþurdu beni sende taþýyan asansörde:
’aþk mutlak ayrýlýktýr’
dudaklarýn öyle akþam çayý oluverirdi
akþam servisinde sendelerdi kaplýca sýcaklýðý arzularým
gözlerinin balkonlarýnda alýþ veriþ sepeti ipli
ayrýlýklar ister hüzünler alýrdýn
üstü kalsýnlarda bir tutam beklenti
kat kat dolaþtým
dairelerini tüm
ömrüm otomatik ýþýðý yavrum vaktim geç
ödenmemiþ aidat makbuzuyum çantanda
üstelik yönetici peþimde
temizlik zamaný ayakkabýlarýný içeri alman gibi
önemsiz ayrýntýyým sende
birgün
bir sabah
sabah servisinde gazeteyim ellerinde
dokuz sütuna üç manþet
hicran apartmanýnda aþký ölü buldular
apartman görevlisi gözaltýnda
sanýk cinayeti kabullenmedi
yetkililer maktulun intiharýndan þüpheli
apartman zanlý yavrum aþkýmýzýn apartmaný
radyoda arkasý yarýn dinlemeni özledim sabahýn köründe
belediye çöpçüsü þikayetçi anýlarýmýzdan
oysa kolonlarý saðlam derdin seviþmek
temeli yere sýðmadý müteahhit evrenin tüm beðenileri
pencerene konan serçelerin gözlerinden öperim yavrum
odana konan tüm kuþlarýnýn modern sýðýrtmacýyým bilesin ki
bilesin ki lekelenmemiþse duvarlarýn sayemde gülüm
olsa olsa:’þair...’yi seviyo yazý silik’
seni belediye ekipleri yýkacaklar þimdi
yerine aþksýz gökdelen
ben parklarda bahçelerde sývasý sana benzeyen evlerle harcayacaðým ömrümü
hem kör
hem nankör aþk
göklü
ama atmosfersiz
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.