Tutkundu

Tutkundu; ondaki bitimsiz büyük aþka
Þimdi,
Ayrýlýk kervanlarý bir uçtan bir uca revan yollara
Nereye gittiði bilinmezler kýskacýnda
Güneþ kýzgýn!
Deniz diye gördüðü her yer çöl baþtan baþa
Serap gölgeleri takibinde
Yine yanýlmalar yansýyor gözlerine
Bir damla su, kum taneciklerin de yürek kavrulmuþ
Piþmanlýktan dönüþ çok geç!
Git gide gözünde büyüyor sahra
Kýzýllýk acýmasýz,
Koparýp alýyor elinde ne varsa
Adým atacak takat kalmamýþ yalnýzlýk dem vuruyor
Karanlýðýn gölgesinde kalan ay düþmüyor yüzüne
Kollarýný kapatýyor sarýlacak yürek uzak,
Dünden bu güne.


Biraz daha açýlýyor mesafe
Bir nefes daha uzaklaþýyor terk ettiði sevgiye
Nedenler kibrit çöpünden ufak
Vesveseler taþýyor yüreðinden
Güven; dudaklarýnda yer yer çatlamýþ
Kelimelerden kan damlýyor
Çöldeki bir yudum suya muhtaç gibi
Muhtaçtý o’na.
Kayalarýn arasýnda yaþama tutunan dal gibi tutkundu
Uçurum kenarýnda hayata baðlanmýþ çiçek gibi baðlýydý
Dam kenarýnda yarýsý dökük bir yuva
Ýçinde kumru eksik belki yeni bahara…


Gamze YAÐMUR

08/07/2013
Sosyal Medyada Paylaşın: