Adýmlarýmýz baþkaysa da Yolumuz hep ayný yerden geçiyor Ve eþitiz Iskalarken hayatý
’Bana bir ömür borcum var Ödeyemeyeceðim’
En yalýn halimle dolaþýyorum balkon köþelerinde Ýçimden taþanlar ne kadar aðýr Ve ne kadar uysal ölüm kelimesi Denkliðini düþünürken çýkýntýlarýmýzýn Yýldýzlarý kaydýrýyor her gece Kapanmak bilmeyen gözlerimiz Eðiliyoruz zemine Çöktü çökecek yüklerimizle
Þükretmeyi bilmeyen lâl dillerimizde gurur Huzuru uykuda arayan güzelleriz -Uyanýnca çirkin- (Bana biraz morfin verin Hiç keyfim yok bugün de Bilin ki ben istemedim yüzleþmeyi Kasavet dolu yüzlerinizle)
Uðurladým kýyamadýðým anýlarýmý sizlerle birlikte Niyetim dönmekse de Farkýndayým; Diyetim ölmek G ö z l e r i n i z d e
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.