SONBAHAR GÜNÜ
Zamanla küserken güneþ dünyaya,
Bulutlar çöreklenir sonbahar günü.
Renkler dönüþürken artýk sarýya,
Yerler gazelleþir sonbahar günü.
Yeþiller çekilir solar dökülür,
Yaðmurlar saðanak seller köpürür.
Daðlar kahverengiyi çeker örtünür,
Canlar cansýzlaþýr sonbahar günü.
Hiç ummazsýn yýkar yere düþürür,
Ecel sýk dolaþýr sonbahar günü.
Can bedene düþman olur dövüþür,
Gökten yýldýz kopar sonbahar günü.
Kýþ çekiþir yazdan alacak olur,
Yaðmuru soðuðu satacak olur.
Soðuklar bastýrýr sýcak kaybolur,
Üþür herkes titreþir sonbahar günü.
Býyýklar kýrlaþýr burun sýzlaþýr,
Eller cepten çýkmaz tenler bezleþir.
Sobalarda yanar evde külleþir,
Canlar korkak olur sonbahar günü.
Mustafa KURT-1995
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.