Mevsim’lerimin dörtüde sonbaharken Ýçimdeki sonsuz hiçlikle yaþamaya uðraþýrken tanýdým seni Kimseler bilmezken yaþantimdaki karanlýðýmda ne saklý Kasýrgalar,tufanlar var emboli atmýþ gibi beynimin içinde Çýðlýklarým doruðun son noktasýnda suskun Varlýðýnla,yokluðunun arasýnda yaþýyorum Ýsmini söylemeye dilim varmýyor,acý bir sýzý kaplýyor içimi Seni özümsemek,benimsemek,ölesiye özlemek Kendimi bile korkutuyor Aklýmla,kalbimin,mantýðýmla,saçmalýklarým arasýnda sýkýþýp kaldým Konuþmak istedim sana dudaklarýmda SUS kaldýn Konuþmak istedim sesim sessizliklerimde boðuldu Yazmak istedim amalarla týkandým kaldým Gökkuþaðýna deðil harf,harf yüreðime yazdým adýný Ne kadar çaresizim seni göremediðimde Yüreðimin gergefinden cýnbýzla çekiliyor nakýþ nakýþ hasretin Oysa sen çið düþmüþ sabahlara býrakýyorsun tek baþýma beni Yýldýzlarý kaydýrsam senli dileklerim için Hissedebilirmisin sana olan bu duygularýmý Ecelime dua ederken yýllardýr þimdi yaþamak istiyorum Ýlk ve son sevmelik BUNUN ADINI SEN KOY
______________________________EYLÜL HÝCRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eylulhicran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.