biliyorum altdudaðýný ýsýrarak bakýyorsun þimdi hani þimdi karný doymamýþ bir timsah misali b/akýyorsun kelimelere ki
emin misin kala kaldýðýn yerden dayanabiliyor mu göz bebeklerinin içi yalýnlýðým ve yalnýzlýðým mutasyona uðramýþ gibi gittikçe vahþileþiyor kelimelerim...
bil ki sevgili sesim soluðuna karýþtý ýslanman için dilimi sokuyorum ruhuna surf senin dudaklarýnda bil/iyorum...
(suratýmda aptal bir gülümseme ile sana bakýyorum/ geçmiþten geleceðe ve kendine yaptýðýn her þeye)
öfke kýzgýnlýk þüphe gerginlik yok artýk..
þimdi..
tek tek kulaklarýmdan sökülmüþ sesler gibi
ve çýrýl çýplak ve saðanak ve gök gürültüsü
kýzgýnken küsmüþ çocuklar gibi bana yazýlmayan harflerin öksüzlüðünde bir ayrýlýðý kutsayan deniz gibi b/akýyorum...
omuzlarýna/çehrene ve dilindeki kývrýma ki
kýzýl ve bir deniz masalý iþte bu yüzden söndürüyorum yüreðimdeki mumu ve ihtiþamýný...
(…) Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.