örtsün üzerine sensizliğini bu hüzzam şehir Mert YİĞİTCAN
örtsün üzerine sensizliğini bu hüzzam şehir
*
gül kurusu gri siyahý bir hüzün inerken aðýr aðýr akþamla bulutlara gün gider yine eskisi gibi gölgeleri giyinmiþ ruhlar düþer kaldýrýmlara gecelerini çaðýrýr eskimiþ hikayelerin ve tanýdýk yüzlerini gölgelerin
her dilde söylenir durur ayrý bir ayrýlýðýn þarkýsý sol yanýnda hep yalnýzlýðý vururken zaman
ne zaman yaðmur yaðsa bu þehirde kanar göz pýnarlarý bir daha kanadý hep kýrýktýr göçmen kuþlarýn solgun yapraklarý savrulan bozulmuþ güz bahçeleri ve tükenmiþ ömür hanelerinde bülbül susar gül aðlar
bu þehirde her insan öksüz kalýr bir sonbahar
þimdi gitsen bu talan þehirde senin de hatýralarýn kalýr ardýn sýra hayal gölgeleri arasýna yazýlýr senin de adýn biraz da senden yana eser her akþam gün yorgunu eskimiþ bir rüzgar belki uzaklarda yanký bulur senin de sesin dalgalý denizlerin vurgun kayalýklarýnda
yok yok ! sen sakýn gitme kal bunca yokluðun arasýnda
gitme ki bari avunsun biraz üþüdüðünde gölgelerinin ruhlarý gitme ki örtsün üzerine sensizliðini bu hüzzam þehir serin sonbahar akþamlarý ..
*
Mert YÝÐÝTCAN 03 . 09 . 2013 istanbul /
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.