Yaşam ve benliğim

Yaþam, elini eteðini öptüðüm,
Huzurunda el pençe divan durduðum.
Suretinde huþu bulduðum,
Gölgesinde ikamet ettiðim þeyhim...

Mekruh bir nefes olmamýþtýr, ciðerimde;
Nâmahrem bir bakýþ deðil gözlerimde.
Tanrý’nýn elinden bana sunulmuþ,
Faniliðimi yüzüme haykýran þeyhim...

Bir katrelik ilmimle yanaþýrým meclisine,
Vurmaz cehaletimi mahcup yüzüme.
Her geçen gün ilim verir belleðime,
Alýnmaz, ne isyanýma ne de cürmüme...

Her renk onun kutsal rengi ve kendisi,
Beyaz fistan giymez, yoktur tesbihi.
El etek öptürmez, hatta yok eli,
Rabb ile ayný saftayýz, her ikimiz birer fani...

Sosyal Medyada Paylaşın: