hissetmek ve yaşamak/senin parmak uçlarınla dokunmaktı hayata..

Dünü düþünüyorum,
ve devamýnda ertesi günü ki
uzak iklimlerin saðanaðýndaydým
her yaðmur damlasýyla
anlar içinde azalýyordu
saçlarýna düþen suyun sayýsý
kendimi gömerken
kendime gömülürken ben
dünya yüreðime katlanamýyordu
sýðýnaklar hazýrlýyordum
dünün bir öncesi...

dilimdeki kelimeleri
ýslatýyordu dilim
ýslanýrken/uslanýyordum
uyku ruhuma dar geliyor
sen kokan yataklara sarýlýyordum ki
dudaklarýmdan düþen þarký
sýzýp diþlerimin arasýndan
parmak uçlarýna kadar yol alýyordu...

hiçbir ses uðramadý
kulak memenden içeri
dilsiz martýlara simit attým
kalabalýklar içinde
yalnýz kalma korkusu
yanaþtý usulca sol yanýma
burnun kaþýndý sonra
gözüm seðirdi
içim titredi ki
içini yerim dediðim düþtü aklýma
dudaklarým ýslandý
ikiye böldüm zamaný
ama çarpmadým üçle
bir zeytini emdim
yemeden önce
diþledim,
acýmadý diþim lakin doydum
akan nehirlerin/
ýrmaklarýn kadar suyuna ki
sonra dolandým
sarmaþýk gibi köklerine

ve durdum...
sýrýlsýklam kökünün içinde
gölgen düþtü sonra
ne çok soru sordum
alýp veremediðim sorulardý/
anladým...
avuçladým yüzümü
baþýmý almadým ellerimin arasýna
sakallarýmda saklandým birkaç gece
kapatmadým kapýyý
“asla”
hazýrdý
ana
her ana
evim
sana hazýrdý ki
aç býrakmadým saksýda çiçeðini
hiç tanýmadýðým kuþlarý besledim
pencere eþiðimde
parmak uçlarým kadar
ellerim kadar
ellerimden geldiði kadar ki
dünün bir öncesi
yaþayamadýðým sabahlarý
emanet ettim avuçlarýna...

derin nefes aldým
ciðerlerime dokundu havan
gýdýklandým
iþaret parmaðýmýn týrnaðýný yedim
gülmedim
tebessüm ettim
bir sigara daha yaktým
ölümü içimde hapis etmek için
ýslýk çaldým sonra
hiçbir þey olmamýþ gibi
içini alarak içime yürüdüm
yürüdüm
yürüdüm
senliðe vardým
esenliðe
sessizliðinde ki

“hissetmek ve yaþamak/
senin parmak uçlarýnla dokunmaktý hayata”...






(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: