Ýnsandý Yaþýyordu adý dünya olan bir imtihan yerinde. ..Ve avuçlarýndan akýp giderken zaman O, umursamazlýklarý yaþýyordu. Aynalardan kaçýp ardýndan çaðýran seslere aldýrmýyordu.
Ýnsandý Nisyana gömülüyordu çoðu zaman Mübtelasý oluyordu heveslerinin Kapatýp gözlerini gökyüzüne Görmüyordu güneþin renklerini... Yaðan yaðmur, yeþeren tohum Ve meyve veren aðaç Onun için bir þey ifade etmiyordu. Düþünmeyi bile düþünmüyordu !
Mustafa SAYHAN 8 ocak 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
sayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.