DÜŞÜRDÜ

Aþk ehlinde kelam ayrý lisandýr,
Hallaç’ý Mansur’u dara düþürdü.
Bir bülbüle gülü sevmek asandýr;
Lâkin Andalib-i zara düþürdü.

Mevla’nýn koyduðu Ýlahi yasa,
Hâþa þüphe nedir edilmez tasa.
Hýzýr la arkadaþ oldu da Musa;
Gördükleri onu Sýrra düþürdü.

Aralandý kapý açýldý perde
Haþrolan yüreði düþürdü derde
Islandý kirpikler gönül kederde
Zemheri ayýnda hara düþürdü

Titreyen lebinden dualar indi
Yarin kapýsýnda badeyi sundu
Aç kalmýþ ruhunu Rahman’a bandý
Aþka gelen gönlü nara düþürdü

Halimi beyana sana döndüm yar
Ýçim ürperiyor kabir ise dar
Agu verdin nefsim gönül ahuzar
Bir zehrin eline, mar’a düþürdü

Fýrat’ýn kýzýnda keder kol gezer
Aþkýn deryasýnda zerreyi süzer
Halinden bihaber düþünce bizar
Kalýnca bu cana, kara düþürdü
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: