Aşkın Kadını

Öyle karþýmda durup sadece baktýðýmý sanman ne kadar acý...

Kalbimi nedensiz hýzlandýrdýðýný...
Ellerim terlediðinde...
Durup dururken konuþma yetimi kaybettiðimi düþünmen bile...
Aþka ihanet gibi...

Sen gözlerimi oku ve geç...
Hislerimi anlamak belki imkansýz bir kelime hazinende...
Suskularým gerçeðin sureti karþýnda...
Olmasa da oluyor iþte...

Ömrüm bir çýkmazýn içinde...
Gönlüm celladýnýn önünde...

Zaman kandýramýyor beni...
Gülmese de yüzün ,
Hüzün dese de sözüm , yerini bulmuyor...

Kimse bilmez Eylül gibi bakan gözlerini...
Ayrýlýða hazýr gidiþlerini...
Seviþlerimi...
Terk ediliþlerimi...
Sen yüzünü çevirdiðinde benden...

Söz ver bana...
Aþký doya doya yaþamaya...

Ben gönlünde olmasam da...
Benden bir baþkasýyla...

Aþk kadýnýsýn ya ne de olsa...

Yunus Özkan

2 Eylül 2013 / 03:33
Sosyal Medyada Paylaşın: