bilmeden koþuyorum son sokaðýnda senin çýkmaza geldim geri dönüþüm yok bilirim hepsi benden olan bir kaç serseri gibiyim ölümün sabahýna kadar avareyim kimse gelmesin ben nöbet beklerim dert etme ben her þeyi affettim kaygýn olmasýn
kal saðlýcakla her þeyim ayrýlýktýr derler ama inanma derim gözlerinden öperim...
aybüke Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.