saçının telinden/ayak parmak uçlarına kadar bi-li-yo-rum..

Anlamýyorum…


pürtelaþ hallerde yapraklar
sessini dinlemek için iklimlerin ki
bir kedi misali yaðmurdan kaçýyorum
dikkat etmeden üzerime baþýma
basmasan zamanýn gölgesine...


Biliyorum...


odalarda gezerken çýplak gölgen
uyku arayan gözlerle
kanatlarýný saklayarak uçuyorsun
koyu karanlýðýnda
ve geç kaldýðýný bilerek
asla olamadýklarýna
bir hiç kadar bile olamamak
ve kalakalmak yaþadýklarýnla/
yaþanmýþlýklarýnla...
bir adým sonra yine/
yeniden
kuytularýna düþmek kuyularýnýn
dudaklarýnla susup/
gözlerinle konuþmak
gelincikleri düþünme...


Biliyorum...


saçýnýn telinden
ayak parmak uçlarýna kadar
bi-li-yo-rum...

el yordamý ile bulduðumuz
yýldýz tozlarý kadar hem de
bil ki sevgili;
tattýðým tüm senli duygular
ciðerlerimde benim
kapat çeneni ve sýk diþlerini
avuç içlerinin teri bulaþsýn
parmak uçlarýna ve ak
tesadüfen geçen
çaðlayanlarýna karýþ ki
siyah yakýþýr sana


Biliyorum...








(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: